คำว่า ‘พลเมือง’ มีความแตกต่างจากคำว่าบุคคล โดยหมายความถึง สิทธิ , หน้าที่ และเสรีภาพ ตามกฎหมายของพลเมือง ซึ่งในแต่ละประเทศ ล้วนประกอบด้วยสิทธิ , หน้าที่ และเสรีภาพ ตามกฎหมายของประเทศนั้น โดยสิทธิ , หน้าที่และเสรีภาพ ล้วนเป็นปัจจัยซึ่งมาพร้อมกันเสมอ ทำให้พลเมืองของ

ทุกประเทศจึงจำเป็นต้องมีทั้ง 2 อย่าง รวมทั้งรู้จักการแสดงออกซึ่งเสรีภาพของตัวเอง แต่จะมีมากหรือน้อยเพียงใดนั้นก็ขึ้นอยู่กับกฎหมายของประเทศนั้นๆ ซึ่งมีความแตกต่างกัน

วิชาหน้าที่พลเมือง เป็นวิชาซึ่งถูกบรรจุเข้าไปในหลักสูตรการศึกษาของประเทศไทย โดยไม่ซ้ำกับวิชาอื่น เนื่องจากมันประกอบไปด้วยเนื้อหาอันรู้เท่าทันการเมือง รู้เท่าทันสื่อ รวมถึงการเรียนรู้พหุวัฒนธรรมตลอดจนสิ่งแวดล้อมซึ่งพบเจอในชีวิตประจำวันด้วย มันเปรียบเสมือนเหมือนกับวิชาเพื่อนำไปจัดการกับข้อมูล รวมทั้งระบบความคิดของนักเรียนซึ่งเป็นอนาคตของชาติ ไม่ใช่การท่องจำอย่างเคยเป็นมาในอดีต สอนให้นักเรียนรู้จักคิดวิเคราะห์ ไตร่ตรองในเรื่องราวต่างๆก่อน ก่อนจะตัดสินใจหรือกระทำการใดๆลงไป โดยเรื่องนั้นเป็นเรื่องอัน ส่งผลต่อ บุคคลรอบข้าง , สังคม รวมทั้งประเทศชาติ โดยเฉพาะยิ่งเป็นเรื่องการเมือง ซึ่งหลายๆคนคงเห็นว่ามันกำลังเป็นอีกเรื่องหนึ่งซึ่งกำลังเกิดความขัดแย้งในสังคมอย่างรุนแรง ตรงจุดนี้เองที่วิชาพลเมืองเข้ามามีบทบาท คือ สอนให้ผู้เรียนรู้จักหยุดคิดซักนิด ก่อนจะเชื่อข้อมูลใดๆก็ตามที่ได้รับ พร้อมไปเชื่อมกับความเป็นพลเมืองที่ดีว่า เมื่ออ่านข่าวนั้นแล้วผู้เรียนจะเชื่อเลยหรือเปล่า ถ้าอ่านข่าวนั้นบนสื่อสังคม Social โดยยังไม่มีหลักฐานออกมาเป็นทางการ ผู้เรียนจะแชร์ข่าวนั้นออกไปสู่สังคมวงกว้างหรือไม่

เรื่องนี้ไม่ใช่แค่กับเรื่องการเมือง แต่มันเป็นเรื่องราวอันเกี่ยวข้องกับทุกสิ่งอย่าง ทั้งโฆษณาชวนเชื่อทั้งหลายที่เห็นกันมากในปัจจุบันนี้ด้วย ผู้เรียนจะสามารถจัดการกับข้อมูลตรงนี้ได้อย่างในฐานะพลเมืองคนหนึ่ง ซึ่งทุกสิ่งดังกล่าวมานี้ มันถูกเชื่อมโยงถึงกันหมด ทั้งเรื่อง การเมือง , สื่อ , ความขัดแย้ง , วัฒนธรรม , สิ่งแวดล้อม ทั้งหมดนี้มันเชื่อมมาสู่บทบาทความเป็นพลเมือง รวมถึงเรื่อง สิทธิ , หน้าที่ , เสรีภาพ ตลอดจนบทบาทของบุคคลในสังคมด้วย โดยสิ่งไหนที่บุคคลแสดงออกลงในสื่อ แล้วสิ่งนั้นมันจะไม่สร้างความกระทบกระเทือนหรือทำร้ายสังคม อย่างกรณี Hate speech นี่คือสิ่งที่ ‘วิชาพลเมือง’ นี้ ต้องการมอบให้เด็กรุ่นใหม่ มากกว่าการท่องจำในรูปแบบเก่าๆ โดยการสร้างทัศนะคติอันมีต่อสังคม สอนการคิด วิเคราะห์ ไตร่ตรอง ก่อนจะเชื่ออะไรง่ายๆแล้วนำเรื่องนั้นออกไปสู่สังคมวงกว้าง รู้ขอบข่ายว่าสิ่งใดทำแล้วผู้อื่นไม่เดือนร้อน และเราอยู่อย่างมีความสุข